سرویس سیاسی فردا: کیهان در بخشی از سرمقاله خود درباره برجام نوشت: برای اثبات اینکه حفظ برجام به هر قیمتی در دستور کار دولت است، خوب است به یاد بیاوریم که همه وضع امروزی کاملا قابل پیش‌بینی بود و از همان روز‌های مذاکرات، بار‌ها و بار‌ها دلسوزانه گفته شد، اما هول وصل به کدخدا چنان بالا بود که هیچ چیز دیده نشد به این نمونه توجه کنید:

 «اینارا» ۲ ماه قبل از برجام در آمریکا تصویب شد، اما تیم مذاکره‌کننده ما آن را ندید! یعنی نخواست که ببینید! خوب است مردم عزیز بدانند که در خرداد ۹۴ یعنی حدود دو ماه قبل از تصویب برجام، کنگره آمریکا قانون اینارا را به تصویب کرد تا اگر توافقی بین ایران و غرب منعقد شد، بازهم رئیس‌جمهور آمریکا اجازه داشته باشد هر ۱۲۰ روز یک بار تصمیم بگیرد تحریم‌های تعلیق شده در توافق هسته‌ای با ایران را برای ۴ ماه دیگر تمدید کند و یا دوباره آن‌ها را بازگرداند!

معنی این حرف یعنی اعتبار برجام به امضا رئیس‌جمهور آمریکا بستگی دارد، آیا جز این است؟! اکنون باید پرسید آیا چشم بستن به آن قانون در مذاکرات، به این دلیل نبود که می‌خواستید به هر قیمتی شده، کاغذی به‌عنوان دستاورد (!) به کشور بیاورید و مردم را به خیابان بکشید تا با اسکناس هزار تومانی و یک دلاری برقصند؟! و آیا وضع امروز، هزینه دادن مردم پای همان کاغذی نیست که هیچ چیز جز نکبت و خسران برای مردم ما به ارمغان نیاورد؟! آیا جز این است که بخش مهمی از مشکلات امروز اقتصادی، به‌خاطر همان یک قانون است و شما در برجام حتی اسم آن را هم نیاوردید؟!