کیهان در ویژه های خود نوشت: دولت انگلیس یکی از حامیان فتنه و آشوب نیابتی سال ۸۸ بود. انگلیسی‌ها از پاییز ۱۳۸۷، رادیو بی‌بی‌سی را به شبکه تلویزیونی تبدیل کردند و از کلید‌زنندگان عملیات روانی برای آمادگی ذهن مخاطبان با کلید واژه تقلب و بهره‌برداری‌های بعدی بودند.

برخی از همکاران و اعضای سفارت انگلیس در جریان آشوب‌ها بازداشت شدند و برخی از آن‌ها اعتراف کردند که ده‌ها اصلاح‌طلب نظیر عطریانفر و لیلاز و… را جذب و یارگیری کرده‌اند.

با وجود این، اکنون سایت بی‌بی‌سی به قلم یکی از همکاران فراری نشریات اصلاح‌طلب می‌نویسد: «بی‌عملی» حسن روحانی درباره رفع حصر سران جنبش سبز تا آن جا پیش رفته که محمد خاتمی که خود در مقام رئیس شورای عالی امنیت ملی مصوبه حصر آیت‌الله منتظری را امضا کرد، از او انتقاد کرده است.

با این حال شاید حسن روحانی حصر را مشکل نظام می‌داند نه مشکل دولت خودش.

از ابتدای سال ۹۷ اصلاح‌طلبان پیگیری موضوع حصر را با درخواست و انتقاد از حسن روحانی آغاز کردند. نامه الیاس حضرتی، سخنرانی محمد خاتمی و سپس گفته‌های فاطمه کروبی و نمایندگان مجلس از جمله مواردی بوده که اصلاح‌طلبان از روحانی خواسته‌اند به صورت جدی‌تر وارد موضوع رفع حصر شود.

اینک روحانی مانده است و هجوم انتقادها. هر چند او در انتخابات سال ۹۲ وعده رفع حصر را مطرح کرد، اما اولویت اصلی‌اش موضوع برجام بود و به تبع آن وضعیت اقتصادی. با این حساب رفع حصر در زمره اولویت چندم او قرار می‌گرفت.

اعضای دولت بار‌ها اعلام کرده‌اند که مایل به علنی کردن اقدامات انجام شده درباره رفع حصر نیستند. با این نگاه اقدامات برخی نمایندگان مجلس و به خصوص مصاحبه‌ها و تذکر‌های آنان از نگاه روحانی و نزدیکانش تنها اقدامی تبلیغاتی محسوب می‌شود.

از سوی دیگر روحانی احتمالا احساس می‌کند، برای رفع حصر باید امتیاز‌های جدی بدهد.

روحانی همچنین فشاری جدی برای پیگیری موضوع حصر احساس نمی‌کند. او برای پیشبرد برنامه‌های خود در حوزه اقتصادی نیاز به برجام داشت و تمام توان خود را بر روی این موضوع متمرکز کرده بود. رفع حصر از این جهت برای رئیس‌جمهور ایران امری استراتژیک نیست و برای پیشبرد برنامه‌هایش نیاز فوری به آن ندارد.

از سوی دیگر هر چند مطالبه رفع حصر به صورت گسترده و جدی در ایام انتخابات ریاست جمهوری مطرح شد، اما این مطالبه پس از انتخابات رها شد و سیاستمداران اصلاح‌طلب و هوادارانشان نیز به صورت تفننی به آن می‌پردازند.

با این حساب رفع حصر اینک برای حسن روحانی تنها محدود به یک وظیفه اخلاقی شده و هیچ ضرورت سیاسی او را تشویق به هزینه دادن برای این موضوع نمی‌کند.