روزه برای پیشگیری و کاهش آثار عوارض بیماری متابولیک مناسب است، اما برخی از بیماران دیابتی مانند افرادی که انسولین تزریق می‌کنند و وضعیت متابولیکی ناپایدار دارند، باید با مشورت پزشک خود اقدام به روزه داری کنند.

نتایج پژوهش‌های دکتر محمد اسماعیل اکبری رییس مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و دکتر عطیه اکبری عضو هیات علمی این دانشگاه در قالب مقاله‌ای منتشر شده، نشان می‌دهد که سندرم متابولیک یا بیماری‌هایی مانند دیابت، چربی بالا، فشار خون بالا و چاقی که در ایجاد سرطان سهم مهمی دارند با روزه داری کنترل می‌شوند.

در این مقاله علمی بیان شده است: مواد سمی که مثلاً در استعمال دخانیات، مانند قلیان، تریاک و سیگار به بدن وارد می‌شوند یا مواد سمی که در محیط‌های شغلی و زندگی وجود دارند؛ همچون موادی که در رنگرزی‌ها و نقاشی‌ها حاصل می‌شوند قادرند ژن‌های سرطانزا را تحریک کرده و از فعالیت ژن‌های پیشگیری کننده سرطان جلوگیری کنند و احتمال بروز سرطان را افزایش دهند.

براساس این مقاله علمی دفع سموم و مواد زاید از سلول‌ها در روزه داری‌های دوره‌ای افزایش یافته و متابولیسم سلولی بهبود می‌یابد.

در این مقاله تاکید شده است: اختلال در متابولیسم سلولی و جمع شدن مواد زائد سلولی که عملکرد سلول را مختل می‌کند موجب پیری زودرس می‌شود، مکانیسمی که در روزه داری اصلاح شده و می‌تواند به خوبی از آن پیشگیری نماید.

این دو محقق در این مقاله خاطرنشان کرده اند: پیری سلولی یکی از روش‌های تغییر عملکرد سلول به سوی سرطانی می‌باشد. عوامل روانی مثل استرس‌های مزمن و اختلالات روانشناختی، مانند یأس، تکبر، حسد هم موجب تغییرات سلولی شده و احتمال بروز سرطان را بیشتر می‌کنند. این عوامل خلقی، روانی اجتماعی و معنوی هم در روزه داری دچار تغییرات مثبت می‌شوند.

طبق این مقاله سرطان‌ها تنها با تغییرات ماهیت عملکرد ژن‌ها در افراد بالغ پیدا نمی‌شوند؛ زیرا ما شاهد سرطان در افراد جوان و حتی کودکان هستیم که فرصت مواجهه کافی با مواد سرطان زا را نداشته اند؛ در این موارد نیز همان عوامل ژنومی دخالت دارند، ولی با مکانیسم‌های متفاوتی می‌باشد؛ بدین معنی که عوامل سرطان زا (روان شناختی، سموم، مواد زاید، بیماری‌های متابولیک) در یک انسان باعث تغییر دستورالعمل‌های ژن‌ها می‌شود که ممکن است در آن بیمار باعث بروز سرطان نگردد؛ اما این اطلاعات در ساختار‌های ژنومیک انسان ذخیره می‌شود و با ایجاد متیلاسیون و هیستونیزاسیون در قالب نظام اپی ژنتیک به نسل‌های بعدی منتقل می‌شود، و این مسئولیت انسان را برای محافظت از خود و آیندگان بیشتر می‌کند.

براساس این مقاله علمی با افزایش وزن بدن چربی اضافه در داخل سلول‌ها ذخیره و باعث کاهش حساسیت سلول‌ها به انسولین خون می‌شود؛ در نتیجه افزایش غلظت انسولین خطر سرطان را بالا می‌برد. استروژن و پروژسترون در غلظت‌های بیشتر از حد طبیعی با سرطان پستان مرتبط اند.

در این مقاله تاکید شده است: چاقی با افزایش بافت چربی که محل ترشح اصلی استروژن در زنان یائسه است، مقادیر بیشتری از این هورمون را وارد خون می‌کند و خطر سرطان پستان را افزایش می‌دهد.

این اساتید دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در این مقاله علمی یادآور شده اند: اضافه وزن باعث ایجاد حالت‌های التهابی مزمن در بدن و تولید رادیکال‌های آزاد می‌شود که خطر سرطان را افزایش می‌دهد. فاکتور IGF-۱ که با تغییرات متابولیسم سلولی در ایجاد سرطان موثر است در طی روزه داری کاهش می‌یابد که باعث محافظت سلولی، کاهش بیماری‌ها و در نتیجه زنده ماندن می‌شود.

بر اساس این مقاله تغذیه سلولی بدین معنی که سلول‌های طبیعی بدن تغذیه اصلی خود را از گلوکز تامین می‌کنند و سلول‌های سرطانی هم همین ماده غذایی را مصرف می‌کنند، منتها با ظرفیتی گاهی تا ۲۵ برابر یک سلول طبیعی، به همین جهت اگر محدودیت مصرف کالری ایجاد گردد؛ مثلا روزه داری دوره‌ای یا متناوب داشته باشیم با کاهش مصرف کالری حتی در حدود ۴۰ درصد میزان گلوکز مورد نیاز سلول‌های سرطان تأمین نشده و سلول‌ها محکوم به مرگ می‌شوند که یکی از مزایای روزه داری برای پیشگیری از بروز سرطان همین روش است.

در این مقاله علمی تاکید شده است: همچنین مواد رادیواکتیو می‌تواند متابولیسم سلولی را مختل کند و فعالیت غیر طبیعی سلول را سبب شود، این مواد باعث انحراف عملکرد بعضی از ژن‌های درون هسته سلول شده و آن‌ها را وادار به فرمان‌های غیرطبیعی تکثیر سلول و در پی آن ایجاد سرطان می‌کند.