لبنیات همواره موضوعی بحث برانگیز بوده است. برخی افراد بر این باورند که مصرف لبنیات موجب التهاب در بدن می‌شود، در شرایطی که برخی دیگر نظری مخالف داشته و آن را ضد التهاب می‌دانند.

التهاب همانند یک شمشیر دو لبه است و اگرچه مقدار اندک و کوتاه مدت آن می‌تواند مفید باشد، اما التهاب مزمن و بیش از حد مضر است.

التهاب یک واکنش طبیعی بدن به پاتوژن‌ها یا عوامل بیماری‌زا، مانند باکتری‌ها و ویروس ها، یا آسیب دیدگی ها، مانند بریدگی و خراشیدگی است.

در واکنش به این محرک‌های التهابی بدن پیامرسان‌های شیمیایی ویژه‌ای مانند هیستامین، پروستاگلاندین ها، و برادی‌کینین ترشح می‌کند که یک واکنش ایمنی برای مقابله با پاتوژن‌ها یا بهبودی و ترمیم بافت آسیب دیده را موجب می‌شود.

واکنش التهابی ممکن است حاد یا مزمن باشد که در موارد حاد چند روز ادامه داشته و التهاب مزمن بیش از شش هفته طول می‌کشد.

اگرچه التهاب نخستین خط دفاعی بدن در برابر آسیب دیدگی یا عفونت است، التهاب مزمن می‌تواند مضر بوده و به بافت‌ها و اندام‌های بدن آسیب برساند.

التهاب مزمن می‌تواند در نتیجه عفونت‌ها یا آسیب دیدگی‌های درمان نشده، یک اختلال خودایمنی مانند آرتریت روماتوید، یا عادات سبک زندگی، به ویژه رژیم غذایی شکل بگیرد.

لبنیات و اجزای آن

محصولات لبنی از شیر پستانداران مانند گاو و بز تولید شده و شامل مواردی مانند پنیر، کره، ماست، بستنی و کفیر می‌شوند.

شیر و محصولات لبنی حاوی مواد مغذی بسیاری هستند که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

پروتئین. شیر و ماست حاوی پروتئین هستند که به راحتی گوارش شده و جذب بدن می‌شود.

کلسیم. شیر، ماست، و پنیر سرشار از کلسیم هستند که یک ماده معدنی ضروری برای عملکرد درست اعصاب و عضلات و همچنین برای سلامت استخوان محسوب می‌شود.

ویتامین D. در بسیاری از کشور‌ها شیر گاو با ویتامین D. غنی می‌شود که یک ماده مغذی ضروری برای سلامت استخوان، عملکرد درست سیستم ایمنی و کنترل التهاب محسوب می‌شود.

پروبیوتیک ها. ماست و کفیر حاوی پروبیوتیک‌ها هستند که باکتری‌هایی مفید برای تقویت سلامت روده و سیستم ایمنی هستند.

ویتامین‌های B. شیر و ماست منابع خوبی برای ریبوفلاوین (ویتامین B۲) و ویتامین B۱۲ هستند که هر دو از تولید انرژی و عملکرد عصبی پشتیبانی می‌کنند.

اسید لینولئیک کونژوگه. محصولات لبنی از جمله منابع خوب برای اسید لینولئیک کونژوگه، نوعی اسید چرب مرتبط با چربی سوزی و فواید سلامت دیگر هستند.

افزون بر این، شیر و محصولات لبنی پرچرب سرشار از چربی‌های اشباع هستند و به همین دلیل است که برخی معتقدند این محصولات موجب التهاب می‌شوند.

در شرایطی که لزوما التهاب‌زا نیستند، چربی‌های اشباع ممکن است التهاب موجود را با افزایش جذب مولکول‌های التهابی لیپوپلی‌ساکارید‌ها تشدید کنند.

همچنین، مطالعات مشاهده‌ای مصرف شیر و محصولات لبنی را با افزایش خطر آکنه، یک شرایط التهابی، در نوجوانان و جوانان مرتبط دانسته اند.

افزون بر این، برخی افراد ممکن است نفخ، کرامپ، و اسهال را پس از مصرف لنبیات تجربه کنند و این علائم را با التهاب پیوند دهند، اگرچه احتمالا این علائم با ناتوانی در گوارش قند شیر به نام لاکتوز مرتبط هستند.

در هر صورت، افراد بسیاری از مصرف شیر و محصولات لبنی به واسطه ترس از بروز و افزایش التهاب پرهیز می‌کنند.

لبنیات و التهاب

روشن است که مصرف برخی مواد غذایی از جمله میوه‌ها و سبزیجات می‌تواند التهاب را کاهش دهد، در شرایطی که برخی مواد غذایی دیگر مانند گوشت‌های فرآوری شده، نوشیدنی‌های شیرین شده با شکر و غذا‌های سرخ شده می‌توانند موجب التهاب شوند.

با این وجود، اگر شما به پروتئین موجود در شیر آلرژی نداشته باشید، به طور دقیق مشخص نیست که مصرف لبنیات موجب التهاب می‌شود یا خیر. برخی مطالعات نشان از بروز التهاب به واسطه مصرف لبنیات حکایت دارند، در شرایطی که برخی دیگر چنین چیزی را نشان نداده اند.

این نتایج مختلط در نتیجه تفاوت‌ها در عواملی مانند طراحی و روش‌های مطالعه، وضعیت جمعیتی و سلامت شرکت کنندگان در مطالعه، و ترکیب رژیم غذایی شکل می‌گیرند.

یک بررسی از ۱۵ کارآزمایی کنترل شده که بین بازه زمانی ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۸ انجام شده و به صورت تصادفی انتخاب شده بودند هیچ اثر التهابی ناشی از مصرف شیر یا محصولات لبنی در بزرگسالان سالم یا بزرگسالان مبتلا به اضافه وزن، چاقی، دیابت نوع یا سندرم متابولیک را نشان نداد.

در مقابل، این بررسی اظهار داشت که مصرف لبنیات با یک اثر ضد التهابی ضعیف در این افراد همراه بوده است.

این یافته‌ها مشابه نتایج یک بررسی دیگر از ۸ مطالعه کنترل شده به طور تصادفی انتخاب شده بود که هیچ اثری از مصرف شیر بر نشانگر‌های التهابی در بزرگسالان دارای اضافه وزن یا چاق را نشان نداد.

یک بررسی دیگر با حضور افراد جوان که در بازه سنی ۲ تا ۱۸ سال قرار داشتند هیچ مدرکی مبنی بر این که مصرف محصولات لبنی پرچرب موجب افزایش مولکول‌های التهابی اینترلوکین-۶ و فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا را نشان نداد.

در شرایطی که شواهد فعلی ارتباطی بین لنبیات و التهاب را نشان نمی‌دهند، به پژوهش‌های بیشتر برای بررسی این که آیا هر محصول لبنی و یا کدام مولفه یا ماده مغذی در آن‌ها موجب افزایش یا کاهش التهاب می‌شود، نیاز است.

به عنوان مثال، مطالعات مشاهده ای، مصرف ماست را با کاهش متوسط خطر دیابت نوع ۲، یک بیماری مرتبط با التهاب مزمن، پیوند داده، در شرایطی که مصرف پنیر با افزایش متوسط خطر این بیماری مرتبط بوده است.