بر اساس نتایج این تحقیقات، خطر بروز علایم افسردگی در سن ۱۸ سالگی در افرادی که بخش عمده‌ای از روز را بدون فعالیت فیزیکی سپری می‌کنند، افزایش می‌یابد.
همچنین بر اساس این تحقیقات نه تنها فعالیت‌های فیزیکی شدید برای سلامت روح و جسم مفید هستند، بلکه انجام هرمیزان فعالیت که مدت زمان نشستن در یک محل را کاهش دهد، برای حفظ سلامت روان مفید است.
در این تحقیقات اطلاعات ۴۲۵۷ نوجوان که از زمان تولد در یک مطالعه علمی گردآوری شده است، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان فعالیت این افراد در سنین ۱۲، ۱۴ و ۱۶ سالگی حداقل به مدت سه روز و روزانه ۱۰ ساعت با استفاده از شتاب‌سنج‌های پوشیدنی، به دقت اندازه‌گیری شده است. همچنین وجود علایم افسردگی مانند کاهش لذت، تمرکز ضعیف و خلق پایین و شدت آن‌ها در جریان مشاوره بالینی با این افراد ارزیابی شد.
در نتیجه این بررسی‌ها مشخص شد به ازای روزانه یک ساعت رفتار انفعالی (مانند نشستن در یک مکان) در سنین ۱۲، ۱۴ و ۱۶ سالگی، شدت علایم افسردگی در سن ۱۸ سالگی به ترتیب ۱۱.۱%، ۸% یا ۱۰.۵% افزایش می‌یابد. همچنین افرادی که در تمام سنین رفتار انفعالی مستمر داشته‌اند در سن ۱۸ سالگی ۲۸.۲ % بیش از سایرین درگیر علایم افسردگی هستند.
در مقابل هر ساعت فعالیت سبک مانند پیاده‌روی در سن ۱۲، ۱۴ و ۱۶ سالگی به ترتیب موجب کاهش ۹.۶%، ۷.۸% و ۱۱.۱ % علایم افسردگی در ۱۸ سالگی می‌شود.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه The Lancet Psychiatry منتشر شده است.