سرویس سیاسی- سفر اخیر رییس جمهوری ایران به عراق و نخستین سفر احتمالی او به سوریه از زمان تصدی مقام اش در سال 2013 که قرار است به زودی انجام شود نشان‌دهنده نقش رو به رشد روحانی در پرونده‌های منطقه‌ای است. 

به گزارش آفتاب‎نیوز؛ سفر رسمی اخیر روحانی به عراق از سوی تحلیلگران سراسر جهان از نقطه نظرهای مختلفی مورد بحث و بررسی قرار گرفت. بسیاری سفر روحانی به عراق را از جنبه مقابله او با تحریم‌های امریکا و استفاده از نزدیکی به عراق برای این منظور مورد بررسی قرار دادند. بحث‌هایی نیز در مورد سفر روحانی و تاثیر آن بر روی نوع رویکرد جناح‌های مختلف سیاسی در ایران و عراق مطرح شد. 

سایت “المانیتور” اما در گزارشی تحلیلی اشاره می‌کند که جنبه‌ای از سفر سه‌روزه روحانی به عراق که نادیده گرفته شد و در عین حال بسیار مهم است پیامدهای آن سفر برای سیاست خارجی ایران در قبال سوریه است. اولین موضوع مهم در این‌باره درباره روند بازسازی سوریه پس از جنگ و برنامه ایران در این رابطه است. 

این سایت می‌نویسد: “در ماه‌های گذشته موافقت‌نامه‌های اقتصادی و یادداشت‌های تفاهم میان دولت‌های ایران و سوریه امضا شده‌اند. به نظر می‌رسد ایران با برنامه‌ای دقیق‌تر خواستار ایفای نقشی فعال‌تر برای بازسازی سوریه است. یکی از توافقنامه‌های اصلی امضا شده در جریان سفر روحانی به بغداد توافق بر سر ساخت راه‌آهنی است که مناطق مرزی ایران را به بصره متصل می‌کند. در واقع، این بخشی از برنامه ایران برای ایجاد ارتباط از طریق راه‌آهن میان مرزهای غربی خود با سوریه است که به سمت بندر مدیترانه یا لاذقیه سوریه گسترش می‌یابد. برخی از گزارش‌ها نشان می‌دهند که در جریان سفر روحانی به عراق، دولت سوریه گویا با تحویل مدیریت ترمینال کانتینری بندر لاذقیقه به ایران موافقت کرده است. به نظر می‌رسد با این وضعیت تهران سریع‌تر می‌تواند برنامه بلندپروازانه ترانزیتی و حمل و نقلی خود را در سوریه و عراق توسعه دهد. از سوی دیگر، پس از پایان سفر روحانی به عراق، رییس اتاق بازرگانی ایران از برنامه مشترک ایران، عراق و سوریه درباره امضای معاهده سه جانبه میان سه کشور مبنی بر تجارت آزاد خبر داد. مشخص نیست که این ایده در  جریان سفر روحانی به عراق و دیدار او با مقام‌های عراقی مورد بحث قرار گرفته است یا خیر با این حال، این موضوع نشان‌دهنده ایفای نقش گسترده‌تر ایران در ساختار اقتصادی جدید  در منطقه و مشارکت ایران با کشورهای دوست است”. 

این سایت در ادامه می‌افزاید: “تحولات فوق بدان معنا است که ایران ظاهرا برای بازسازی سوریه و حضور اقتصادی در آن کشور در دوران پس از جنگ، چارچوب‌های معینی را برای خود تعریف کرده است. البته ایران برای دور زدن تحریم‌های امریکا نیز انگیزه بیشتری برای حرکت به این سمت دارد. از سوی دیگر سفر قریب الوقوع روحانی به سوریه به خصوص پس از دیدار اخیر “بشار اسد” رییس جمهوری سوریه با رهبری ایران در تهران، یک پیام را به جهان منتقل خواهد کرد: نفوذ ایران در سوریه محدود به حوزه نظامی نمی‌شود بلکه ایران در حوزه سیاسی نیز در سوریه نفوذ بالایی دارد. این سفر همچنین دید قالب در این باره که سیاست منطقه‌ای ایران صرفا توسط نهادهای خاص غیر از دولت تنظیم و اجرایی می‌شوند را کمرنگ خواهد کرد و نشان خواهد داد که دولت روحانی نقش پررنگتری در پرونده‌های منطقه‌ای دارد. البته این بدان معنا نیست که روحانی سعی دراد تا نهادهای دیگر را کنار بگذارد بلکه این بدان معناست که نوعی تقسیم کار میان نهادهای نظامی، امینتی و سیاسی ایران صورت گرفته است. بی سبب نیست که “عبدالله گنجی” که مدیریت روزنامه محافظه کار جوان از روحانی خواست تا بلافاصله پس از بازگشت از عراق به سوریه سفر کند. این موضوع پیامی به دولت‌های منطقه است و آن این که ایران هدف واحدی را دنبال می‌کند”. 

این سایت در بخش پایانی گزارش خود می‌نویسد: “دیدار روحانی با “فالح فیاض” رهبر حشد الشعبی نشان می‌دهد که گروه‌های مورد حمایت ایران در آینده سیاسی عراق نقش مهمی خواهند داشت و انتظار می‌رود روحانی از همین الگو درباره سوریه نیز استفاده کند. سناریوی مطلوب برای ایران کمک به این گروه‌ها و زیر یک پرچم جمع شدن آنان و همکاری‌شان با دولت سوریه است تا همه جریان‌ها وفادار به جمهوری اسلامی ایران باقی بمانند. برای درک این که آیا این سناریو تحقق خواهد یافت یا خیر باید منتظر زمان ماند و صبر کرد اما این می‌تواند بهترین راه برای ایران جهت حفظ نفوذ خود در سوریه در دوران پس از جنگ باشد”.