در این مطالعه با کمک اسپیرومتری ۱۰ روز پیش از ماه رمضان، درهفته‌ی اول و هفته‌ی آخر این ماه و همچنین ۱۰ روز پس از ماه مبارک رمضان حجم و تغییرات ریه افراد ارزیابی شد.

در اولین بازدید، علاوه بر اسپیرومتری، این افراد تحت معاینه پزشکی قرار گرفتند تا از سلامت آن‌ها اطمینان حاصل شود. تمام اسپیرومتری و اطلاعات پس زمینه آن‌ها جمع آوری شده و برای مقایسه اندازه‌گیری‌ها از آنالیز اندازه‌گیری‌های مکرر روش واریانس استفاده شد.

نتیجه ارزیابی تغییرات ریه افراد روزه‌دار

در این بین حدود ۶۹ ٪ افراد انتخاب شده مذکر و میانگین سنی آن‌ها بین ۱۸ تا ۲۳ سال بود، میانگین زمان ناشتا بودن آن‌ها نیز ۲۷.۸ روز در نظر گرفته شده بود.

به طور کلی، روزه‌داری باعث افزایش حجم ریه‌ها و بهبود عملکرد ریوی می‌شود که این نشان از تاثیر مثبت روزه بر سلامت ریه افراد سالم دارد؛ همچنین به نظر می‌رسد این یافته با تغییرات وزن در ماه رمضان مرتبط است.

به گزارش محققان این مطالعه، خالی بودن معده و امکان افزایش کاتکول‌آمین‌ها (جزو هورمون‌های جنگ و گریز محسوب شده و از گره آدرنال آزاد می‌شوند) در خلال روزه‌داری به‌عنوان دو عامل مؤثر برای بروز اثرات گشادکنندگی برونش‌ها و بهبود عملکرد ریوی در نظر گرفته شده‌اند.

یافته‌ها نشان از این دارد که افراد روزه‌دار در هفته‌ی اول ماه مبارک رمضان عملکرد ریوی بهتری نسبت به افراد غیر روزه‌دار داشتند.

تست اسپیرومتری چیست؟

جهت بررسی عملکرد ریه، اسپیرومتری مهمترین، در دسترس‌ترین و کم هزینه‌ترین آزمون عملکرد ریه است.

در این تست حجم هوای جا به جا شده بین ریه و محیط بیرون اندازه گیری می‌شود که در تشخیص بیماری‌های ریوی بسیار کمک کننده است؛ بنابراین معاینات دوره‌ای به وسیله اسپیرومتری می‌تواند بیماری‌های ریوی را در مراحل اولیه شناسایی کند.

در اسپیرومتری حجم‌ها، ظرفیت‌های ریه و سرعت خروج گاز‌ها از ریه اندازه‌گیری می‌شود و اگر این مقادیر پایین‌تر از حد مورد انتظار باشد نشان دهنده وجود اختلال عملکرد ریوی است.

هدف از انجام اسپیرومتری

۱- ارزیابی فعالیت پایه ریه به خصوص افرادی که قرار است در مشاغلی شروع به کار کنند که با مواد آسیب رساننده به ریه سروکار خواهند داشت.

۲- به عنوان تست غربالگری در تشخیص زودرس بیماری‌های ریه که فاقد علائم بارز هستند.

۳- بررسی بیماران مبتلا به سرفه مزمن، تنگی نفس یا رادیوگرافی غیر طبیعی از قفسه سینه (افراد علامت دار)

۴- ارزیابی شدت بیماری‌های انسدادی و تحدیدی ریه (تعیین نوع درمان و پیش آگهی)

۵- بررسی پاسخ بیمار به دارو‌های گشاد کننده برونش

۶- پیش بینی ریسک اعمال جراحی

۷- جهت تعیین ناتوانی تنفسی در بیماری‌های شغلی

۸- پایش پاسخ درمانی بیمار

۹- کمک به تشخیص بیماری‌های تنفسی مثل COPD، آسم، برونشیت مزمن، نا‌به‌هنجاری قفسه سینه و بافت‌های ریوی و همچنین بیماری کووید ۱۹