پایگاه خبری هفت روز خبر

سرویس سیاسی فردا: مصطفی کواکبیان در گفتگویی تفصیلی با تسنیم به بیان دیدگاه‌های خود پرداخته است که بخش‌هایی از آن در ادامه خواهد آمد:

– ما اصلا اسم امید را از اول برای فراکسیون قبول نداشتیم و به دنبال فراکسیون اصلاح‌طلبان بودیم. همانطور که در مجلس هشتم ما (اصلاح طلبان) فراکسیون خط امام (ره) بودیم، لیست را در شورای سیاستگذاری که جزو هیئت رئیسه آن بودیم، تنظیم کردیم؛ لذا به طور طبیعی باید در فراکسیون اصلاح‌طلبان قرار می‌گرفتیم، ولی دوستان اصرار داشتند که کلمه و نام “امید” را بر روی فراکسیون بگذاریم.

– یکی از موضوعاتی که آقای لاریجانی به من گفت، “پروفسور کواکبیان” بود که بنده این موضوع را قبول نداشتم که مثلاً لایحه‌ای ۳۴ ماده دولت به مجلس آورده و ۱۴۴ ماده شده است. استدلال آقای لاریجانی این بود که شورای نگهبان ایراد می‌گیرد که ما موارد را خیلی زیادتر کردیم. ما گفتیم که شما چه حقی داشتید که به رهبری نامه نوشتید، ما قانون نوشتیم و اگر شورای نگهبان قبول نمی‌کرد به مجمع تشخیص مصلحت نظام ارجاع داده می‌شد، که به آقای لاریجانی برخورد و گفت: باید با شما مشورت می‌کردم که البته باید با نمایندگان در این مورد مشورت می‌کرد. لاریجانی می‌گفت: من به عنوان رئیس مجلس نامه نوشتم نه مجلس، آقای لاریجانی اگر رئیس مجلس نباشد، اگر در خیابان قدم بزند شاید فردی او را نشناسد، الان به عنوان رئیس مجلس هست که مطرح می‌شود و هر روز خبر یک صدا و سیما است.

– من، چون همشهری آقای روحانی هستم او را خوب می‌شناسم. از سال ۵۸ مسئولیت ستاد انتخاباتی او برای انتخابات مجلس اول را بر عهده داشتم، روحانی اخلاقیاتی دارد، یکی از اخلاقیاتش این هست که به دنبال قدرت مستقر است؛ یعنی الان اگر لاریجانی رئیس نبود خیلی از جلسات را با او نمی‌گذاشت. چون الان او قدرت دارد فعلاً با او ارتباط برقرار می‌کند. ما در انتخابات احساس می‌کردیم آقای روحانی اگر رئیس‌جمهور نشود، جریانی بدتر از او سرکار می‌آید.

– بنده هیچ قرابت ویژه‌ای با آقای محسن هاشمی رفسنجانی ندارم، اما بار‌ها گفته‌ام که وقت را برای انتخاب شهردار تهران نباید در شورای شهر تلف کنند. دوستان اصلاح‌طلب ما باید در شورای شهر تهران از موقعیت شورای شهر استفاده کنند، بالاخره  محسن هاشمی سوابق اجرایی ممتدی در شهرداری تهران دارد و دارای محبوبیت عمومی است، در رای مردم نیز مشخص شد که او در نزد مردم چه جایگاهی دارد، اما قرار نیست که همه حرف ما را گوش دهند و کار خودشان را می‌کنند.

– ما در انتخابات ریاست جمهوری اخیر نقش “نردبان” را برای آقای روحانی بازی کردیم. ولی در انتخابات بعدی نباید برای هیچ شخصی این نقش را ایفا کنیم. حالا یا اصلاح‌طلبان به طور کلی کاندیدایی برای حضور در انتخابات معرفی نمی‌کنند یا اگر در انتخابات حضور پیدا می‌کنند، باید کاندیدای اختصاصی خود را معرفی و از او حمایت کنند؛ مشخصا باز هم از این دولت نمی‌توان خرج کرد.