خوشبختانه مقالات زیادی در این باب وجود دارند که می‌توانند راهنمایی برای والدین باشند. در این قسمت از نمناک نیز راهکار‌ها و توصیه‌هایی را از روانشناسان بیان می‌کنیم که در تربیت فرزند به شما کمک می‌کند.

۱. به کودکتان کمک کنید تا به احساسات منفی اش غلبه کند

کودکان نیز مانند انسان‌های بزگ‌تر دچار احساسات منفی مثل خشم، حسادت، خجالت یا تنفر می‌شوند. این وظیفه ما والدین است که بتوانیم در تعادل این احساسات به آن‌ها کمک کنیم و تشخیص دهیم که چه عواملی باعث ایجاد چنین احساسات منفی در آن‌ها شده است.

باید به آن‌ها کمک کنیم که احساسات خود را تجزیه تحلیل کنند و به احساسات منفی شان غلبه داشته باشند. زمانی که فرزندان بتوانند با این احساسات منفی کنار بیایند، قطعا در نوجوانی نیز کمتر دچار آسیب می‌شوند.

۲. به آن‌ها یاد دهیم تا با مشکلات روبرو شوند

نباید جلوی توانایی‌های فرزند خود را بگیرید و همه امور را خودتان به دست بگیرید. از کودکی به ان‌ها یاد دهید که چگونه با مسائل و مشکلات زندگی روبرو شوند. علت و ریشه مشکلات آن‌ها را پیدا کنید.

شرایط و استراتژی‌ها را تجزیه تحلیل کنید و اگر کودک به فعالیت‌هایی که موظف به انجام آن، مثل کلاس کاراته اش توجه نمی‌کند، باید دلیل این کار را از او جویا شوید و دلیل این بی علاقگی را پیدا کنید تا راحت‌تر به او کمک کنید.

۳. با کودکان خود وقت بگذرانید

حتما آگاهی پیدا کنید که کودک شما از چه چیزی لذت می‌برد و دلیل لذت بردنش از آن کار خاص چیست؟ تنها راه تشخیص این است که زمان کافی را در کنار او سپری کنید. فعالیت‌هایی را با او انجام دهید که حس نزدیکی شما را به او افزایش می‌دهد.

با او دوست باشید تا بتوانید احساس راحتی بیشتری کنید. فرصت دهید که از شما یاد بگیرد و شما هم از او یاد بگیرید. گاهی مانند او کودک شوید و کار‌ها و بازی‌های کودکانه انجام دهید. شکل گیری شخصیت کودک شما به طور گسترده و زیادی به رفتار تان با او بستگی دارد.

۴. به کودک خود بگویید که به اندازه کل دنیا برایتان مهم می‌باشد

همیشه به کودکتان یادآوری کنید که او مهم‌ترین داشته شما در زندگی است. شاید پیش خودتان بگویید که او این را می‌داند، اما زمانی که به طور واضح و شفاف به او نگویید، این موضوع را نخواهد فهمید. زمانی که بفهمد برای شما بسیار با ارزش است، حس امنیت او بسیار بالا می‌رود.

۵. او را طوری تربیت کنید که به شما در امور خانه کمک کند و قدران زحماتتان باشد

اگر کودک شما یاد بگیرد که از همان کودکی باید کارهایش را انجام دهد، در دوران نوجوانی و جوانی به یک فرد مسئولیت پذیر تبدیل می‌شود. البته یادتان باشد که انجام این امور نباید کودک را خسته کند و یا به سختی بیاندازد، مثلا زمانی که در حال گردگیری هستید، یک دستمال کوچک هم به او بدهید و از او بخواهید که به شما کمک کند و سپس از او تشکر کنید و حس رضایت را نشانش دهید. او نیز این قدرانی را از شما می‌آموزد.

۶. به او بگویید که جهان چقدر پیچیده و بزرگ است

کودکان فکر می‌کنند که دنیای آن‌ها فقط از خودشان و دوستانشان تشکیل شده است. آن‌ها باید از همان دوران کودکی یاد بگیرند که حقیقت جهان پیچیده‌تر این حرف هاست. آن‌ها باید علاوه بر انسان‌ها، در مورد حیوانات و هرچیز دیگری در جهان یاد بگیرند. آن‌ها را با عکس‌ها، فیلم‌ها و کتاب‌ها آشنا کنید و اجازه ندهید که به دنیای کوچک خودشان محدود شوند.

۷. مهربانی را در اولویت قرار دهید

کودکان باید از همان دوران کودکی یاد بگیرند که چگونه به روح و روان دیگران احترام بگذارند و از آسیب زدن به آن‌ها خودداری کنند. آن‌ها باید ایجاد تعادل در احساسات و مهربانی کردن را نیز یاد بگیرند.

۸. گاهی آن‌ها را با دیگران همراه کنید

نباید به گونه‌ای رفتار کنید که کودکتان مدام به شما چسبیده باشد و بدون شما نتواند کاری را انجام دهد. به او فرصت دهید که بتواند اجتماعی بودن را یاد بگیرد و بدون والدین بودن برایش وحشتناک نباشد.

۹. الگویشان باشید

بچه‌ها با نگاه کردن به شما، زندگی کردن را می‌آموزند. رفتار شما تاثیر بیشتری از صحبت کردن الگوی فرزندان می‌باشد.

۱۰. حواستان به پاداش باشد

نباید تنها به تنبه فرزندان توجه داشت، دادن پاداش در قبال رفتار‌های خوب فرزندان بیش از تنبیه می‌تواند باعث رسیدن به هدف می‌شود.

۱۱. حفظ آرامش مهم است

در برخورد با کودک، آرامش و خونسردی خود را حفظ کنید. برای جلوگیری از عکس العمل سریع خود بهتر است بگویید:کار بدی کردی. باید کمی فکر کنم، ببینم چه کار باید بکنم. عصبانیت و فریاد زدن بر سر او را فراموش کنید.

۱۲. وضع قوانین مشخص

اگر قوانین شما محدوده مشخصی ندارند و یا زمانی که رعایت نشوند، درباره آن‌ها حرف می‌زنید، کودک را با چالش سختی برای راضی نگه داشتن شما مواجه می‌کنید. باید خیلی روشن و واضح چهارچوب قوانین خود را شرح دهید.

۱۳. ثابت قدم بودن اهمیت دارد

در اجرای قوانین، ثابت قدم باشید. اگر قوانین خود را در برخی موارد زیر پا بگذارید و کوتاه بیایید دیگر توسط کودک جدی گرفته نخواهند شد.

۱۴. بحث‌های بیهوده ممنوع

از بحث بی مورد و بی فایده دوری کنید. مثلا اگر فرزند شما می‌گوید:همه دوستانم این را دارند، شما هم بگویید:می دانم؛ بگوید:این منصفانه نیست، جواب بدهید:می دانم؛ باید بگویید:من چی گفتم؟ تا تاکید بیشتر بر قانونی که قبلاً درباره اش حرف زده اید، داشته باشید.