گاهی درد با حالت تهوع و استفراغ همراه است. خواب به طور معمول باعث تسکین میگرن شکمی می‌شود. دارو‌های مورد استفاده در درمان میگرن کلاسیک نیز می‌توانند مؤثر باشند، اگرچه هیچ درمان واحدی وجود ندارد که مشخص شود در همه بیماران مؤثر است. بیشتر کودکانی که میگرن شکمی دارند، سابقه خانوادگی میگرن را دارند و بیشتر آن‌ها در بزرگسالی به میگرن مبتلا می‌شوند.

علت دقیق میگرن شکمی به خوبی درک نشده است. این عارضه ممکن است به عوامل عصبی و غدد درون ریز وابسته باشد. تشخیص میگرن شکمی می‌تواند دشوار باشد و بستگی به رد سایر علل احتمالی درد و علائم شکم دارد. هیچ آزمایش تشخیصی وجود ندارد که تشخیص را تأیید کند.

میگرن شکمی چیست؟

مانند بزرگسالان، کودکان نیز می‌توانند به میگرن مبتلا شوند. این می‌تواند همان نوع شرایطی باشد که در بزرگسالان مشاهده می‌شود، که به طور معمول با سردرد اتفاق می‌افتد. حالت تهوع، استفراغ و فوتو فوبیا (کاهش تحمل به نور) می‌تواند رخ دهد. کودکان همچنین برخی از تغییرات غیرمعمول در میگرن را ایجاد می‌کنند، که با سردرد همراه نیستند و این مورد در بزرگسالان مشاهده نمی‌شود. میگرن شکمی یکی از این انواع است.

میگرن شکمی شرایطی است که تصور می‌شود مشابه به میگرن است که با درد در شکم مشخص می‌شود. غالباً توسط محرک‌های معمول میگرن کلاسیک بروز می‌کند. درد می‌تواند شدید باشد و حالت تهوع و استفراغ ایجاد شود. میگرن شکمی در بزرگسالان نادر است، اما تخمین زده شده است که تا ۲٪ از کل کودکان ممکن است دچار میگرن شکمی شوند.

کودکانی که این بیماری را دارند معمولاً در بزرگسالی به سردرد‌های میگرنی مبتلا می‌شوند. دختران بیشتر از پسران تحت تأثیر این بیماری قرار می‌گیرند. میگرن شکمی به طور معمول برای اولین بار در سنین ۲ تا ۱۰ سالگی اتفاق می‌افتد.

چه عواملی باعث میگرن شکمی می‌شود؟

علت میگرن شکمی به خوبی درک نشده است. تصور می‌شود که میگرن شکمی توسط برخی از محققان مربوط به تغییرات عصبی یا غدد درون ریز است و ممکن است در اثر تغییر در سطح سروتونین و هیستامین در بدن ایجاد شود. عوامل ژنتیکی نیز ممکن است درگیر شوند، زیرا این بیماری در کودکانی که سابقه خانوادگی میگرن دارند بیشتر دیده می‌شود.

حدود ۶۰٪ کودکان مبتلا به این بیماری سابقه خانوادگی مثبتی برای میگرن دارند. محرک‌های مربوط به میگرن شکمی، مشابه محرک‌های میگرن کلاسیک توصیف شده است. این علائم شامل غذا‌های حاوی شکلات یا نیتریت، استرس و اضطراب است.

علائم میگرن شکم چیست؟

همانطور که گفته شد، میگرن شکمی باعث ایجاد درد در شکم می‌شود که می‌تواند شدید و ناتوان کننده باشد. معمولاً درد در قسمت میانی شکم و غالباً در اطراف ناف ایجاد می‌شود. گرفتگی، حالت تهوع و استفراغ و رنگ پریدگی نیز می‌تواند با درد اتفاق بیوفتند.

میگرن شکمی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص بیماری به ویژه در اولین علائم ممکن است مشکل باشد. هیچ آزمایش خاصی وجود ندارد که بتواند تشخیص میگرن شکمی را مشخص کند، بنابراین تشخیص براساس رد از سایر شرایط است. آزمایشات آزمایشگاهی و مطالعات تصویربرداری معمولاً برای رد شرایط دیگر که می‌توانند مسئول علائم باشند، انجام می‌شود. الکتروانسفالوگرافی (EEG) بعضی اوقات برای رد یک اختلال تشنج به عنوان علت علائم انجام می‌شود.

درمان میگرن شکمی چیست؟

درمان میگرن شکمی دو مؤلفه برای کاهش علائم حمله حاد و جلوگیری یا کاهش شدت قسمت‌های بعدی دارد. تحقیقات تا به امروز داده‌های کافی را برای تحکیم نقش هر داروی خاص در درمان علائم یا جلوگیری از قسمت‌های بعدی میگرن شکمی ارائه نکرده است. هنوز هم بسیاری از بیماران به دارو‌های ضد میگرن و سایر دارو‌ها پاسخ می‌دهند.

انواع دارو‌هایی که ممکن است برای مدیریت میگرن شکم استفاده شود عبارتند از:

دارو‌های ضد درد مانند دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) یا استامینوفن سوماتریپتان، عضو کلاس دارو‌های تریپتان که برای معالجه میگرن در بزرگسالان استفاده می‌شود، برای معالجه برخی از کودکان بزرگتر مبتلا به میگرن شکمی استفاده شده است.
دارو‌های ضد افسردگی سه حلقه‌ای و دارو‌هایی که اثرات سروتونین را مسدود می‌کنند در برخی از بیماران برای کاهش دفعات حملات استفاده شده است.
اسید والپروئیک، یک داروی ضد عفونی کننده، برای درمان میگرن شکم استفاده شده است.
دارو‌های ارگوتامین، همچنین برای بزرگسالان مبتلا به میگرن نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد، برای معالجه برخی از انواع کودکی میگرن استفاده می‌شود.
دارو‌های آسپیرین با دوز کم و بتا مسدود کننده با دوز کم در طولانی مدت در برخی از بیماران به منظور کاهش تعداد دفعات حملات آینده استفاده شده است.
نشان داده شده است که آنتی هیستامین سیپروهپتادین در برخی از کودکان با انواع میگرن موثر است.
جنبه‌های دیگر درمان ممکن است شامل مصرف مایعات داخل وریدی در صورت شدید بودن استفراغ و استفاده از دارو‌های آرام بخش باشد.

در صورت شناخته شدن، درمان ممکن است شامل توصیه‌هایی برای تشخیص و جلوگیری از محرک‌ها باشد. به عنوان مثال، اگر محرک‌های غذایی شناسایی شده اند، باید از این موارد اجتناب شود، اگرچه همه کسانی که میگرن شکمی را تجربه می‌کنند، محرک مواد غذایی قابل شناسایی نیستند. برنامه‌های مدیریت استرس ممکن است برای بعضی از افراد مفید باشد.