[ad_1]

منطقه چابهار به لحاظ داشتن پتانسیل‌های ترانزیتی، صنعتی، تجاری، گردشگری و حتی کشاورزی برخوردار از موقعیت ممتازی است و می‌تواند نقش مهمی را در اقتصاد محلی و ملی و در سطح منطقه ایفا کند اما تحقق کامل آن نیازمند تکمیل هر چه سریع‌تر زیرساخت جاده‌ای، ریلی و هوایی است.

به گزارش اخبار آزاد مناطق به نقل از گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش‌های خبری ایرنا، سازمان منطقه آزاد چابهار با هدف توسعه جنوب شرق کشور بنیان شد تا با جذب سرمایه و توسعه زیرساخت‌ها، نقش بین‌المللی در توزیع کالاها و رشد صنعت ملی ایفا کند.

به دلیل اهمیت موضوع تیم خبری اعزامی ایرنا به چابهار با غلامرضا پناه معاون اقتصادی و سرمایه‌گذاری سازمان منطقه آزاد گفت وگوی مشروحی داشت.

وی در این گفت‌وگو درباره ظرفیت‌ها، امنیت سرمایه‌گذاری و ضرورت تکمیل زیرساخت‌ها و تدابیر اندیشیده شده برای جذب نیروهای بومی در منطقه چابهار اشاره کرد که این گفت‌و‌گوی در ادامه می‌آید.

ظرفیت‌ها و فرصت‌های سرمایه‌گذاری در منطقه آزاد چابهار به چه شکلی است؟

در ارتباط با فرصت‌ها و موقعیت‌های سرمایه‌گذاری در چابهار باید گفت که این منطقه یکی از پنج محور مواصلاتی ترانزیتی دنیا توسط سازمان ملل شناخته شده است؛ بنابراین چابهار چهارراه و کریدوری شمال به جنوب و غرب و به شرق است. شما اگر روی نقشه نگاه کنید، چابهار بهترین منطقه ترانزیتی است که کشورهای «آ‌.سه‌.آن» (اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا) را به کشورهای آسیای میانه وصل می کند و همچنین کشورهای اروپایی را به آسیای میانه وصل کند. اینجا بهترین مسیر ترانزیتی است که کشورهای «سی‌.آی‌.اس» (کشورهای مستقل مشترک‌المنافع) را به کشورهای حاشیه حوزه خلیج فارس وصل کند.

یکی از مصارف غلات، صیفی‌جات و حبوبات آسیای میانه در کشورهای حوزه خلیج فارس است که چابهار محور ترانزیتی این کشورها می‌باشد. شما اگر ارسال کالا را از چین به روسیه در نظر بگیرید و بخواهد از مسیر چابهار از چین به روسیه منتقل شود، حداقل بین ۲۰ تا ۲۵روز کالا می‌تواند به مقصد برسد.

چنانچه ما راه‌آهن را برقرار کنیم، طبیعتا بین ۱۰ تا ۱۵روز کالا می‌تواند از مسیر چابهار به کشورهای سی‌.آی‌.اس برسد و اگر راه‌آهن باشد به طور اتوماتیک مسیر ترانزیتی کالا از شبه‌قاره هند، چین و سایر نقاط به کشورهای سی‌.آی‌.اس از چابهار خواهد بود.

اگر با سفرای کشورهای همسایه صحبت کنید به شما خواهند گفت که چابهار منطقه کلیدی برای ترانزیت کالاهایشان است. چابهار به عنوان تنها بندر اقیانوسی ایران ظرفیت پهلو گرفتن کشتی‌های بزرگ را دارد. کشتی‌های تا ۴۰۰هزار تن می‌توانند پهلو بگیرند، به جهت اینکه عمق آبخور آب در منطقه چابهار قابل مقایسه با هیچ بندری در کشور ما نیست. امروز ظرفیت‌های بندری در چابهار در فاز اول و دوم شکل گرفته است. بندر شهید بهشتی با ظرفیت هشت و نیم میلیون تن تخلیه و بارگیری این ظرفیت را دارد که کشتی‌های بسیار بزرگ در کنار خودش پهلو بگیرد و بارگیری کند. این به هر حال ظرفیتی است که در چابهار به لحاظ داشتن زیرساخت‌های اساسی و اولیه اسکله و بندر در چابهار شکل گرفته است.

زیرساخت دوم، برخورداری از شبکه ریلی است که در حال ساخت و ساز است و اگر به ثمر برسد چابهار می‌تواند به عنوان یک هاب ترانزیتی منطقه و شبه قاره هند باشد. امروز شما می‌بینید که مبادلات بین هند و افغانستان، یا افغانستان با هند یا با آسیای میانه، ناچارا و الزاما باید از بندر چابهار باشد.

امروزه در تمام دنیا وقتی شما می‌خواهید به یک مجموعه اقتصادی فکر کنید و طرح اقتصادی تهیه کنید، یکی از آیتم‌های اساسی که در معادله شما تاثیرگذار است، هزینه حمل و نقل و ترانزیت است. چابهار نیز می‌تواند در موضوع قیمت تمام‌شده هر کالای ترانزیتی و هر کالای ساخته شده تاثیر خودش را داشته باشد. به این علت موضوع بسیار پررنگی است که شبه‌قاره هند در کنار چابهار قرار گرفته و کشورهای مثل هند، پاکستان، افغانستان، عمان و حتی چین هر کالایی که بخواهند صادر شود یا هر کالایی از آن طرف به ایران وارد شود، چابهار نزدیک‌ترین مسیر خواهد بود و این در هزینه حمل و نقل و قیمت تمام شده نقش موثری را ایفا کند.

مزیت دیگری که چابهار می‌تواند در بحث سرمایه‌گذاری داشته باشد به لحاظ جمعیت بالایی است که در کنار چابهار وجود دارد، زیرا عمده کشورهایی که در کنار چابهار هستند کشورهایی‌اند که بسیاری از محصولاتشان وارداتی است. شما اگر سایر بنادر ایران را ملاحظه کنید، جمعیتی که پشت‌شان خوابیده با یک فاصله ترانزیتی، جمعیت کوتاه و کمی است. مثلا در خلیج فارس، نزدیک‌ترین کشورها به قشم یا بندرعباس، کشورهای حاشیه خلیج فارس با تقریبا ۵۵میلیون جمعیت هستند و این جمعیت کوچکی است در مقابل اینکه ما در چابهار جمعیتی مثل هند، پاکستان و افغانستان را داریم که بالای یک میلیارد نفر هستند.

از دیگر محورهای اساسی در چابهار نقش و جایگاه آن در اقتصاد ملی است. سازمان محیط زیست امروزه به خاطر مسئله کم‌آبی، به صنایع آب بر مثل پتروشیمی و فولاد در مراکز کشور اجازه ایجاد نخواهد داد و بنابراین این صنایع باید در جایی که آب و دریا وجود دارد، منتقل شوند. طبیعتا سواحل مکران و چابهار بزرگترین مزیت برای ایجاد صنایع سنگین را دارند.

این کالاهایی که به ویژه در فولاد تولید می‌شوند کالاهایی‌اند که با وزن بالا و حجیم هستند و طبیعتا هزینه حمل و نقل آن قابل توجه خواهند بود. چابهار این مزیت را دارد که صنایع سنگین در اینجا مستقر شود. در حال حاضر ما مجموعه فولادی را طراحی کرده‌ایم و الان با پیشرفت سی درصد است. ما مجموعه پتروشیمی با شش فاز و ظرفیت ۸میلیون تن را داریم که مجوز محیط زیست را دارد.

ما در حال مطالعه و جانمایی مجموعه فولادی به ظرفیت ۱۰میلیون تن هستیم و یک کنسرسیوم که عمدتا مجموعه‌های بزرگ و شرکت‌های بزرگی هستند که در کشور کار می‌کنند، در حال مطالعه، طراحی و مکان‌یابی در چابهار هستند.

بنابراین برای صنایع سنگین که نیاز به آب فراوان دارد و با نگاه به صادرات باید به آن نگاه کرد، بهترین مکان و ظرفیت در سواحل مکران و به ویژه منطقه آزاد چابهار است. ما در خوشه‌‌های صنایع پایین‌دستی نیز می‌توانیم بهترین مزیت را داشته باشیم به جهت اینکه می‌توان این ظرفیت را متناسب با صنایع فولادی و صنایع پتروشیمی ایجاد کرد و با ارزش افزوده بسیار بالاتری اینها را به کشورهای هدفی که در منطقه وجود دارند، صادر نمود.

همچنین، ما می‌‌توانیم صنایع غذایی را در چابهار توسعه دهیم و با ایجاد صنایع وابسته به کشاورزی محصولاتمان را از اینجا به کشورهای دیگر صادر کنیم و نقش موثری در ارزآوری برای کشور در حوزه‌‌های صنعتی و چه در حوزه‌های کشاورزی داشته باشیم.

نکته آخر که کمتر در چابهار مطالعه شده است، حوزه کشاورزی است. چابهار در این زمینه می‌تواند به عنوان یک هاب در کشور عمل کند. مطالعات ما نشان می‌دهد که چابهار در زمینه ایجاد گلخانه‌های بزرگ هیدروپونیک، از ظرفیت بسیار بالایی برخودار است.

باتوجه به بحث انرژی، حداقل و حداکثر دما در چابهار ۱۵درجه و ۴۰درجه است و این دما را در همه جای کشور نخواهیم داشت. معنا و مفهوم این یعنی در سردترین شرایط چابهار، برای ایجاد دمای گلخانه شما به ۸درجه دما نیاز دارید. در ماکسیمم دما هم شما در مناطق گرمسیری دما به بالای ۶۰درجه خواهد رفت و به ۱۰ تا ۲۰درجه کمتر نیاز خواهید داشت و در مناطق سردسیری، گاهی دما تا ۲۰ تا ۴۰درجه خواهید داشت. پس حتی در حداقل و حداکثر دما، چابهار ظرفیت بالایی دارد که با کمترین هزینه برای ایجاد انرژی در تولیدات گلخانه‌ای وجود دارد.

در موضوع پرورش شترمرغ هم به لحاظ شرایط آب و هوایی حاکم بر چابهار و هم به لحاظ وجود مواد معدنی خاص در خاک اینجا، براساس تجربه‌‌ای که انجام شده و آزمایش شده، شترمرغ در اینجا یک ماه زودتر از سایر مناطق ایران به وزن نهایی خودش حدودا ۱۰۰کیلو خواهد رسید. شما حدودا اگر این زمان یک ماهه را در جیره غذایی مناطق دیگر که باید برای شترمرغ هزینه کرد ملاحظه کنید، عدد بسیار بالایی خواهد بود. در یک مجموعه ۲۰ تا ۳۰هزارتایی وقتی قرار باشد یک ماه کمتر جیره غذایی به شتر مرغ داد پس بهترین مطلوبیت را در این حوزه خواهید داشت.

ظرفیت دیگری که ما در حال ایجاد هستیم یک مجموعه هزار و نهصد هکتاری گردشگری است. چابهار به لحاظ رنج دمایی می‌تواند مقصد گردشگران داخلی و خارجی باشد و باتوجه به کشورهایی مثل افغانستان، عمان و حتی هند فکر می‌کنیم که اگر ما مجموعه قابل‌قبول و استانداردی در گردشگری ایجاد کنیم، می‌تواند مقصد گردشگران باشد. طراحی‌مان روی این موضوع به زودی به اجرا خواهد رسید و مجموعه‌ای با ظرفیت و پتانسیل‌های خوبی را برای گردشگران ایجاد خواهیم کرد که در کنار کسانی که می‌خواهند صنایع و مجموعه‌هایی را اینجا تاسیس کنند، گردشگری متناسبی وجود داشته باشد.

چه تدابیری برای تامین امنیت سرمایه‌گذاران در منطقه اندیشیده شده است؟

طبیعتا برای سرمایه‌گذار اولین دغدغه امنیت سرمایه‌گذاری در هر منطقه و کشوری است. در چابهار ما دو موضوع داریم: موضوع اول اینکه ما در طی سالیانی که از عمر سرمایه‌گذاری در چابهار می‌گذرد، سرمایه‌گذاران با طیب‌خاطر و امنیت خاطر سرمایه‌گذاری کردند و کوچکترین مسئله‌ای را نداشتند. به لحاظ کنترل‌های مرزی، مرز اینجا در حوزه زمینی و دریایی بسیار قوی است و مباحث مختلف امنیتی کاملا رصد می‌شود.

موضوع اصلی که وجود دارد و ما فکر می‌کنیم با حل این مسئله بزرگترین کمک را به این منطقه کرده‌ایم، این است که استان سیستان و بلوچستان به لحاظ نرخ اشتغال در رده آخرین استان‌های کشور قرار دارد و شاید بزرگترین مخاطره امنیتی ما بحث عدم اشتغال در استان است.

هم‌اکنون در سطح خرد، متوسط و بزرگ ۴۴۲پروژه را در حال اجرا داریم، این پروژه‌ها وقتی به بهره‌برداری برسند، در ظرف دو الی سه سال آینده، عددی حدود ۱۷ یا ۱۸هزار نفر در این پروژه‌ها مشغول به کار خواهند شد. پروژه‌های بزرگ ما مثل پتروشیمی که شکل بگیرند عدد بالاتری خواهد شد. ما فکر می‌کنیم اگر در ظرف ۵سال آینده اشتغال در منطقه چابهار و شهرستان‌های مجاور را حل کنیم، خود به امنیت چابهار کمک بسیاری خواهد کرد. وقتی بومیان اینجا در تولید، صنعت و گردشگری مشغول به کار شوند، برای تداوم اشتغال خودشان به امنیت کمک خواهند کرد. ما در یک بازه بالای پنج سال می‌توانیم مشکل اشتغال در منطقه به ویژه شهرستان چابهار و شهرستان‌های مجاور، استان و حتی استان‌های مجاور را حل کنیم. این بزرگترین پارامتر برای امنیت سرمایه‌گذاری در منطقه چابهار خواهد بود.

ما در حال حاضر در حاشیه چابهار نزدیک به ۵۰هزار نفر حاشیه‌نشین داریم، اگر ما زندگی حاشیه‌نشین‌ها را سامان ببخشیم، طبیعتا آنها بیشتر از ما به چابهار علاقه‌مند می‌شود و با نگاه استحکام‌تر و قوی‌تری به چابهار فکر خواهند کرد و آنان نگهبانان منطقه چابهار خواهند بود.

با توجه به اینکه در بندر گوادر پاکستان، چینی‌ها سرمایه‌گذاری بزرگی انجام دادند و چابهار در آینده رقیبی برای برای این بندر خواهد بود، آیا فکر نمی‌کنید این باعث شود تا از سوی برخی تلاش‌هایی برای ناامن کردن منطقه صورت گیرد، مثل این اقدام اخیر تروریستی که انجام شد؟

ما بندر گوادر پاکستان را به عنوان مزاحم نمی‌بینیم بلکه به عنوان یک رقیب رفیق می‌دانیم. فکر می‌کنیم که بندر گوادر اتفاقا می‌تواند ما را در رقابت جدی‌تر کند، مثل وقتی که در کلاس درس، شاگردهای اول زیادند، شما هم ناچارا باید خودتان را در سطح آنها نگه دارید. هر منطقه آزادی که در کنار ما هستند اصلا به دیده رقیب مزاحم نمی‌بینیم حتی می‌توانیم همگرایی‌هایی داشته باشیم. وقتی چینی‌ها می‌خواهند در گوادر سرمایه‌گذاری کنند یکی از نگاه‌هایشان رسیدن به منطقه سی‌.آی‌.اس ‌است و به ناچار باید از منطقه چابهار هم گذر کنند، پس ما باید یک ارتباط تنگاتنگی میان دو منطقه و دو بندر ایجاد کنیم.

به رغم سرمایه‌گذاری چینی‌ها در گوادر، نگاهشان این است که حتما سرمایه‌گذاری‌هایی را هم در چابهار داشته باشند یعنی معتقدند چابهار موقعیت مزیتی است تا به بسیاری از کشورهای مختلف به ویژه کشورهای سی‌.آی‌.اس و کشورهای اروپا دسترسی داشته باشند، بنابراین آنان مایلند که در حوزه‌های پتروشیمی، دارویی در چابهار سرمایه‌گذاری کنند، آنها هم به این جمع‌بندی رسیده‌اند که نیاز دارند تا در چابهار سرمایه‌گذاری داشته باشد.

آیا در منطقه موضوع صندوق حفظ و حمایت از سرمایه‌گذاران در نظر گرفته شده یا چنین صندوق‌هایی موجود است؟

ما دو تا بحث در بخش داخلی و خارجی داریم. در بخش خارجی به لحاظ قوانین کشوری و حوزه حمایت از سرمایه‌گذاری در وزارت اقتصاد، از همان ابتدا دولت، سرمایه‌گذاری خارجی را در اینجا تضمین می‌کند ولی برای کسانی که در داخل هستند و اقدام به سرمایه‌گذاری می‌کنند، صندوقی به نام صندوق ضمانت و حمایت از سرمایه‌گذار در مناطق آزاد تشکیل و اخیرا دبیرخانه آن در چابهار رونمایی شد. یکی از اعضای هیات مدیره آن صندوق، منطقه آزاد چابهار خواهد بود که به طور طبیعی ما هم در سطح مورد نیاز به صندوق تسهیلات می‌دهیم و هم اینکه به لحاظ اعتباری حمایت خواهیم کرد، به طور مثال سرمایه‌گذاری که می‌خواهد از بانک‌ها تسهیلات بگیرند و در منطقه آزاد عضو شود. آن صندوق متناسب با ظرفیت و اعتبارسنجی که خواهد کرد صندوق آنها را ضمانت خواهد کرد و از سوی بانک مساعدت می‌شود.

تا حالا چند شرکت در اینجا ثبت شدند و چه تعداد فعال است؟

شمار شرکت‌های ثبت شده در منطقه آزاد ۳هزار ۳۶۲ شرکت است و ولی نزدیک به چیزی حدود هزار و ۸۵۶شرکت اینجا فعالند و به طور جدی فعالیت خودشان را منطقه به شکل تولید و تجاری انجام می‌دهند.

شرکت‌های ثبت شده اینجا افغانستانی و پاکستانی نیز هستند؟

از بیش از ۳هزار شرکت ثبت شده، صد تا شرکت افغانستانی داریم که تعدادیشان به طور جدی فعالند و تعدادی هم فعالیت کمتری دارند. فکر می‌کنیم با شرایط جدید که افغانستان هم مصوب کرده که منطقه آزادشان را ایجاد کند و الگوبرداریشان هم از ما خواهد بود، ما می‌توانیم روابط قوی‌تر با کشور افغانستان در حوزه مباحث تولید و تجاری داشته باشیم.

ما با بورکراسی‌های اداری نیز مواجه هستیم، بعضی از شرکت‌ها با موضوع ترانزیتی ثبت شده اند اما بستر فعالیت آنها هنوز مهیا نشده است. مثلا افغانستان می‌تواند به صورت انبوه صادرات انار داشته باشد و آنها با این نگاه آمده و اینجا شرکت ثبت کرده‌اند؛ اما چون در اینجا قرنطیه نبانی ایجاد نشده، نتوانسته‌اند کارشان را شروع کنند. چون وزارت جهاد کشاورزی به درستی درخصوص هرگونه نباتاتی که از کشور گذر می‌کند، حساسیت دارد. در هر صورت ما با وزارت جهاد به توافق رسیدیم و پذیرفتند که قرنطیه نباتی ایجاد شود و ما هم زمین دادیم و در حال روند اجرایی اولیه هستند که تجهیزات و تدارکات را ببینند تا فرایندها بین ما و کشور افغانستان با کیفیت بهتری انجام گیرد. در بحث حوزه نباتی باید کالاها پلمپ‌هایشان به طور کامل باز شود، کنترل شود. وزارت جهاد کاری ندارد که در آن چه چیزی است، جهاد به لحاظ اینکه محصول را کنترل کند تا بیماری به کشاورزی ما وارد نشود محصولات را به جد رصد و کنترل می‌کند.

اجرای کامل پروژه‌های شما در گروه ایجاد زیرساخت‌های جاده‌ای، ریلی و هوایی است، شما چه تدابیری برای پیشبرد این زیرساخت‌ها داشته‌اید؟

بحث زیرساخت‌هایی که شما می‌فرمایید در دست منطقه آزاد نیست و بحث ملی است و باید کلان نگاه شود و این جمله معترضه ماست. مقام معظم رهبری فرمودند که سواحل مکران گنج پنهان است و ما این گنج را داریم و می‌تواند نقش موثری داشته باشد و حتی در این شرایط تحریم.

اگر ما در گذشته مسیرهای ترانزیتی را ساخته بودیم، بخشی از مشکلات ما حل شده بود، اما ما این دو زیرساخت اساسی را نداریم. حتی در بحث گردشگری، فرودگاه ما یک فرودگاه نظامی است و الان مسئله داریم. می‌خواهیم مجوز یک فرودگاه داشته باشیم که با مشارکت منطقه آزاد و بخش خصوصی ساخته شود و از جایی هم پول نمی‌خواهیم.

اگر بحث ریلی ما تحقق یابد و افزایش ترن‌ها اتفاق بیفتد بقیه موارد هم می‌تواند حل شود. ما این ظرفیت را خواهیم داشت که بخش خصوصی ترن اضافه کند و کالا را حمل کند. اگر کالایی باشد، سرمایه‌گذار برای حملش خواهد آمد و ما نگران مسئله بعدش نیستیم؛ نگرانی ما این است که شبکه ریلی به فرجامی برسد. کشور ازبکستان در حوزه ریل و ترانزیت در زمره کشورهای مطرح است و کشورهایی که هستند حاضرند با ما مرتبط شوند و کالا را حمل کنند. شما به ما ریل بدهید ما تضمین انتقال ۸میلیون تن کالا را می‌دهیم.

با توجه به تجربه عسلویه، در استفاده از نیروهای بومی در منطقه آزاد چابهار چه ضمانتی وجود دارد؟

نگاه ما در برنامه‌ریزی‌ها به کارگیری نیروی بومی منطقه است به چهار دلیل: یک ما با عسلویه متفاوت خواهیم چون اینجا بسترهای لازم برای آموزش و مهارت‌آفرینی نیروی‌ها وجود دارد. ما اینجا دانشگاه بین‌المللی داریم که زیرمجموعه منطقه آزاد است و هم دانشگاه علمی-کاربردی داریم که زیرمجموعه ماست و هم دانشگاه آزاد را داریم یعنی در منطقه مجموعه‌های آموزشی کار می‌کنند بنابراین نیروهای فنی مورد نیاز را می‌توان در این مجموعه آموزش داد و متناسب با فعالیت‌ها و برنامه‌هایی که وجود دارد دنبال کرد.

نکته دوم، استان سیستان و بلوچستان به لحاظ نرخ بیکاری در رده بالایی است. به طور طبیعی این می‌طلبد که برای تامین امنیت سرمایه‌گذاری از نیروهای بومی منطقه استفاده کنیم و این راهکاری است که در تمام برنامه‌ریزی‌ها دیده شده است و همه سرمایه‌گذارانی که مراجعه می‌کنند، اولین آیتمی که از آنان تضمین گرفته می‌شود استفاده از نیروهای بومی منطقه است.

نکته سوم اینکه بخاطر بعد مسافتی است که استان‌های همجوار با چابهار دارند. چند استان همجوار عسلویه است؛ اما ما از اینجا تا مرکز استان ۷۰۰کیلومتر راه داریم و به طور طبیعی این هم یکی از مزیت‌هایی خواهد که کمک خواهد کرد تا سرمایه‌گذار از نیروی های بومی استفاده کند.

نکته آخر اینکه شاید به آن توجه نشده باشد، قناعتی است که نیروهای بومی دارند و این نیروها به لحاظ پرکار بودن و قناعتی که دارند، می‌توانند ظرفیتی برای سرمایه‌گذار باشند. بخاطر این موارد ما نگرانی در به کارگیری نیروهای بومی نداریم.

درباره حفظ محیط زیست چه کار خواهید کرد؟

عسلویه تجربه خوبی برای کل کشور شد و سازمان محیط زیست نگاه سخت‌گیرانه‌ای نسبت به این مسئله دارد. سایت پتروشیمی ما برای ۱۸پلان طراحی شده بود اما محیط زیست فقط به ۶پلان ما بخاطر رعایت الزامات محیط زیستی منطقه مجوز داده است. نگاه ما به چابهار فقط صنعتی نیست نگاه ما به لحاظ گردشگری، بخاطر موقعیت ژئوپولتیک و به لحاظ همسایگی است. الزامات محیط زیستی برای ما اصل است. ما با سازمان محیط زیست تعامل داریم و الزامات محیط زیستی را می‌پذیریم. محل استقرار طرح‌های بزرگ و سنگین را در شرقی‌ترین نقطه چابهار انتخاب کردیم که این مسئله بخاطر جهت بادهای غالب و رعایت مصالح محیط زیستی بوده است.

بنا به این گزارش، منطقه آزاد چابهار در زمینی به مساحت ۱۴هزار هکتار و ۹پیکره در اردیبهشت سال‌۱۳۷۰ با مصوبه هیات وزیران رسمیت یافت و در ۲۲بهمن سال‌۱۳۷۱ همزمان با کیش و قشم توسط مرحوم آیت‌الله علی اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس‌جمهور وقت رسما افتتاح شد.

منطقه آزاد چابهار، یکی از مناطق آزاد هفتگانه کشور است که در راستای اهداف اقتصادی کشور در مجاورت شهرستان چابهار و در حاشیه دریای عمان تاسیس شده است.

منطقه مکران نیز از شرق هرمزگان تا شرق سیستان و بلوچستان گسترده است و شهرستان‌های سیریک، جاسک، کنارک و چابهار را شامل می‌شود.

سواحل مکران بهترین کرانه اقیانوسی کشور و از نظر آب و هوایی در معتدل‌ترین هوای جنوب کشور واقع شده است، این سواحل در زمینه اقتصادی به ویژه ترانزیت کالا، سرمایه‌گذاری‌های تجاری، صنعتی و گردشگری از جاذبه‌های منحصر‌به‌فردی برخوردار است.

از نظر ژئوپولتیکی نیز همجواری سواحل مکران با کشورهای پاکستان و افغانستان، ظرفیت‌های ارتباطی این سواحل به پهنه اقیانوس هند و امکان اتصال کشورهای آسیای مرکزی به دریاهای آزاد، بستر مناسبی را برای گسترش تعاملات منطقه‌ای و بین‌المللی فراهم کرده است.

نوشته چابهار می‌تواند هاب ترانزیتی منطقه و شبه‌قاره هند بدل شود/ تکمیل زیرساخت‌ها، تضمین امنیت سرمایه‌گذاری در چابهار اولین بار در رسانه مناطق آزاد. پدیدار شد.

[ad_2]

Source link