همزمان با سرایت گسترده ویروس کرونا از چین به دیگر نقاط جهان خوب است نگاهی داشته باشیم به موارد دیگر بیماری‌های واگیردار در گذشته در تاریخ جهان:
‌
طاعون آنتونین
در سال ۱۶۵ پس از میلاد مسیح طاعون آنتونین همه‌گیر شد. بدین دلیل نام آنتونین بر این طاعون گذاشته شده است که پادشاه روم در آن زمان، “مارکوس آریلوس آنتونینوس” بر اثر آن جان خود را از دست داد. این طاعون از طریق سربازان بازگشته از شرق گسترش یافت.

با گذشت زمان، ویروس در کل امپراتوری گسترش و حتّی قبایل شمالی را نیز گرفتار کرد. تخمین زده می‌شود که حدود ۵ میلیون نفر بر اساس ابتلا به این بیماری، جان خود را از دست دادند. از جمله علائم این بیماری سیاه و قرمز شدن رنگ پوست و خونریزی داخلی در دستگاه گوارش، سرفه‌های شدید و بوی بد تنفس فرد مبتلا بوده است.

مرگ سیاه

طاعون سیاه یا مرگ سیاه در فاصله سال‌های ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۳ میلادی اروپا، آفریقا و آسیا را در بر گرفت و ۷۵ تا ۲۰۰ میلیون نفر بر اثر ابتلا به آن جان خود را از دست دادند. انتقال بیماری از طریق موش‌ها نقش مهمی در این روند داشت و گربه‌ها در اروپا تقریباً نایاب شدند.

ریشه این بیماری در آسیای مرکزی بود و گفته می‌شود جنگ مغولان و چینی‌ها باعث شیوع آن شد. طاعون در سال ۱۳۳۴ در چین شایع شد و به سرعت در مناطق دیگر سرایت یافت. در سال ۱۳۴۶ میلادی، تاتار‌ها آن را به اروپای شرقی منتقل کردند و در اواخر سال ۱۳۴۷ کشتی‌هایی که از آسیای مرکزی می‌آمدند، بیماری را در جنوا و مارسی شیوع دادند. در تابستان سال ۱۳۴۸ طاعون در ونیز نیز شایع شد و در عرض یک سال تمام سواحل مدیترانه را فراگرفت. پس از آن، طاعون به سرعت به سمت شمال اروپا حرکت کرد و جمعیت این نواحی را، که پس از قحطی‌های پی‌درپی، اپیدمی‌های مختلف به علت سردی هوا و جنگ‌های طولانی به شدت در برابر هر سانحه‌ای ضعیف شده بودند از بین برد.

آنفولانزای اسپانیایی

آنفولانزای اسپانیایی یک از مرگبارترین بلایا در تاریخ جهان بوده است که باعث کشته شدن ۵۰ میلیون نفر از جمعیت ۵۰۰ میلیونی شد. گفته می‌شود به دلیل سانسور دوره جنگ موارد ابتلا در امپراتوری بریتانیا و آلمان گزارش نشد. با این حال، موارد ابتلا از سوی امپراتوری اسپانیا (که در جنگ بی‌طرف بود) گزارش شد. به نظر آمد که این بیماری در آنجا همه‌گیرتر است؛ بنابراین پسوند اسپانیایی گرفت.

ایران یکی از بالاترین آمار‌های مرگ بر اثر آنفلوآنزای اسپانیایی را داشت. گفته می‌شود که در دو دهه نخست سده بیست میلادی دستکم یک دهم و شاید چهل درصد جمعیت ایران بر اثر انواع بیماری‌های واگیر، قحطی و جنگ از دست رفتند.

آنفولانزای آسیایی

آنفولانزای آسیایی که ریشه آن از چین بود ظرف مدت سه ماه ویروس به فیلیپین، هندوستان، استرالیا، اروپا و امریکا گسترش یافت. اگرچه آمار مرگ و میر بر اثر آن به نسبت به ویروس‌های قبل کمتر بود با این حال، یک میلیون نفر جان خود از بر اثر ابتلا به ان از دست دادند از جمله ۵۰۰ هزار نفر که ۱۵ درصد جمعیت آن زمان هنگ کنگ را شامل می‌شد.

زیکا

ویروس زیکا باعث به دنیا آمدن کودکان با سر و مغز کوچک می‌شود. گفته می‌شود علت این بیماری نیش پشه‌ای به نام آئدس است. در سال ۲۰۱۵ میلادی ابتلا به این ویروس در برزیل گزارش شده بود. این ویروس منتشر شد و بیش از ۱.۵ میلیون نفر را در ۶۸ کشور جهان مبتلا ساخت.