اغلب کشور‌های دنیا شاهد افزایش بارز شیوع چاقی در بین کودکان هستند و این افزایش با بیماری‌هایی نظیر دیابت نوع ۲، اختلال چربی‌های پلاسما و بیماری‌های قلبی عروقی و فشارخون بالا مرتبط است. محققان در پژوهشی به دنبال پاسخ این سوال بودند که آیا ۱۲ هفته مصرف ترکیب عسل و دارچین همراه با تمرین بادی بامپ، رزیستین (هورمونی موثر در تنظیم متابولیسم گلوکز)، ویسفاتین (موثر در تنظیم گلوکز و عملکرد ایمنی) و مقاومت به انسولین کودکان دارای اضافه وزن تاثیر دارد یا خیر؟
طاهره دهقان، دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه تربیت بدنی دانشگاه آزاد واحد محلات و بهرام عابدی، دانشیار گروه تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات در این مقاله می‌گویند: «تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون – پس آزمون با چهار گروه تجربی (بادی بامپ؛ بادی بامپ+ عسل؛ بادی بامپ+ دارچین؛ بادی بامپ+ ترکیب عسل و دارچین) و یک گروه کنترل (دارونما) انجام شد که تعداد اعضای نمونه هر گروه ۱۰ نفر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کودکان ۹ تا ۱۱ سالگی دارای اضافه وزن بودند.»

طبق این بررسی‌ها «برنامه تمرینات بادی پامپ زیر نظر مربی متخصص شامل ۱۲ هفته و هر هفته سه جلسه به مدت ۴۵ دقیقه با اعمال اضافه بار تمرین به همراه استراحت ۴۸ ساعت بود. بر شدت تمرینات براساس ضربان قلب بیشینه (حداکثر ضربان قلب) و اضافه بار با بالا بردن سرعت حرکات با کمک موسیقی افزوده شد که در آغاز به میزان ۴۰ تا ۵۰ درصد ضربان قلب بیشینه بود و در هفته چهارم تا آخر هفته دوازدهم با ۵۰ تا ۷۵ درصد ضربان قلب بیشینه تمرین ادامه داشت.»

نویسندگان این مقاله می‌گویند: «مصرف دارچین روزانه ۳ کپسول ۳۸۰ میلی گرمی بود که پس از هر وعده غذایی اصلی است. عسل نیز هر روز به میزان یک قاشق چای خوری در همان وعده مصرف دارچین مصرف شد. گروه ترکیب عسل و دارچین نیز هر دو مکمل را دریافت کردند.»

بر اساس آن چه در این مقاله آمده، ۲۴ ساعت قبل از شروع و ۴۸ ساعت پس از پایان مداخلات، از تمام آزمودنی‌ها نمونه گیری خونی از ورید میانی به میزان شش سی سی جهت اندازه گیری گلوکز، انسولین، رزیستین، ویسفاتین و مقاومت به انسولین گرفته شد.

«نتایج نشان داد که درصد چربی، وزن، BMI، گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین در هر چهار گروه تمرین و همچنین تمرین به همراه مکمل، قبل از تمرین نسبت به بعد از تمرین کاهش معناداری داشتند. اما این تفاوت بین گروه‌ها تنها بین گروه کنترل با چهار گروه دیگر وجود داشت. در حالی که بین گروه‌های تمرینی تفاوت معنی داری وجود نداشت.»

نتایج نشان داد که ویسفاتین در هر چهار گروه تمرین و تمرین به همراه مکمل، قبل از تمرین نسبت به بعد از تمرین کاهش معناداری داشتند. همچنین نتایج نشان داد که رزیستین در هیچ یک از گروه‌های پنجگانه (تمرین، تمرین به همراه مکمل و کنترل) تغییر معنی داری نکرد.

محققان می‌گویند: «از این پژوهش می‌توان چنین نتیجه گرفت که ۱۲ هفته تمرین بادی پامپ با کاهش ویسفاتین و مقاومت به انسولین (احتمالا تحت تاثیر کاهش درصد چربی بدن) منجر به بهبود سطح تندرستی و پیشگیری از بیماری دیابت در کودکان ۹ تا ۱۱ ساله دارای اضافه وزن می‌شود. در این خصوص به نظر نمی‌رسد مصرف همزمان دارچین و عسل و ترکیب آن‌ها نقش چندانی در این اثرات تمرینات بادی پامپ داشته باشد. در هر صورت در این خصوص نیاز به مطالعات بیشتری است.»

نتایج این پژوهش در اولین شماره‌ی جلد پانزدهم مجله علمی پژوهشی علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران منتشر شده است.