دکتر مرتضی مجاهدی در این خصوص اظهار کرد: روزه‌دار موقع اذان مغرب و برای افطار نوشیدنی‌های گرم مانند دمنوش زعفران با عسل یا نبات، آب جوش با عسل، آب جوش با نبات، چای کمرنگ شیرین و دمنوش‌های گیاهی رقیق که مقداری شیرین شده استفاده کند.

وی تصریح کرد: میزان مایعات مصرفی براساس میزان عطش فرد از یک تا چند لیوان متفاوت خواهد بود.

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل دانشگاه علوم پزشکی بابل، عضو هیات علمی دانشکده طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی بابل با اشاره به اینکه بهترین افطار نوشیدن مایعات گرم و شیرین است، خاطرنشان کرد: بهترین حالت بعد از مصرف مایعات گرم این است که به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بعد از مصرف مایعات گرم هیچ گونه غذایی مصرف نشود تا مایعات و قند خورده شده جذب بدن شود.

دکتر مجاهدی ادامه داد: در این صورت هم عطش فرد کاهش می‌یابد و هم با جذب سریع قند‌های خورده شده میزان گرسنگی فرد کاهش خواهد یافت.
وی افزود: سیستم گوارش آمادگی بهتری خواهد داشت تا بدون حرص و ولع زیاد، مقدار متناسب غذا را دریافت کند و خود فرد نیز عطش چندانی به خوردن مایعات حین غذا خوردن نخواهد داشت و همچنین مجبور به خوردن حجم زیاد غذا برای رفع گرسنگی نخواهد بود.

عضو هیات علمی دانشکده طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی بابل گفت: این توصیه در منابع طب ایرانی و همچنین آموزه‌های دینی هم به گونه‌های مختلف نیز تاکید شده است.

متخصصی طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی بابل عنوان کرد: پیشنهاد می‌شود فرد روزه دار حدود ۲۰ دقیقه بعد از نوشیدن نوشیدنی‌های گرم و شیرین، یا افطاری خود را در قالب یک وعده غذای سبک میل کند بدون اینکه نیاز باشد مایعات زیاد بهمراه آن بنوشند و چند ساعت بعد از صرف افطاری و حدودا نزدیک زمان خواب یک میان وعده مانند میوه‌های مورد نظر میل شود.

دکتر مجاهدی با اشاره به اینکه در هنگام سحر تا جایی که امکان دارد از خوردن غذا‌های خیلی چرب و خیلی سنگین و دیر هضم اجتناب شود، گفت: مصرف مایعات زیاد هم کمک چندانی در رفع عطش روزانه نمی‌کند بنابراین بهتر است با اجتناب از مصرف بیش از حد مایعات در هنگام سحر بار اضافه به سیستم گوارش خود تحمیل نکنیم.

وی یادآور شد: نکته مهم اینکه موقع افطار اصلاً صلاح نیست فرد حجم زیادی از مایعات و غذا را میل کند و اگر به دستور ارایه شده عمل بشود و نوشیدنی گرم و کمی شیرین در اول اذان مغرب موقع افطار میل گردد، نیاز و تمایل فرد به خوردن مایعات زیاد و غذای سنگین در زمان افطار برطرف خواهد شد و به معده و سیستم گوارش هم فشار چندانی وارد نمی‌شود.

از نوشیدن آب و مایعات سرد موقع افطار اجتناب کنیم

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل با بیان اینکه یکی از شیوه‌های غلط شروع افطاری در ایام روزه داری، خوردن حجم زیادی از مایعات سرد در ابتدای افطار است، گفت: این رفتار خصوصا در افراد گرم مزاج، جوانان و افرادی که در طول روز عطش زیادی را تحمل کردند یا فعالیت زیادی داشته اند که منجر به تشنگی بیش از حد به آن‌ها شده است بیشتر صدق می‌کند. این افراد در ابتدای شروع افطار ممکن است چند لیوان آب یا دیگر مایعات سرد میل کنند که از دیدگاه طب ایرانی به شدت برای سلامت معده و حتی کبد و کل بدن مضر است.

دکتر مجاهدی با اشاره به اینکه نوشیدنی سرد خصوصا به صورت ناشتا بسیار مضر است، تصریح کرد: مطالعات جدید هم نشان می‌دهند که نوشیدن آب سرد در ایجاد بیماری‌های معده و گوارشی و حتی کبد چرب هم دخیل است بنابراین توصیه می‌شود همه افراد، برای شروع افطاری، مقداری مایعات گرم و شیرین میل کنند و پس از رفع عطش و گرسنگی شدید، شروع به یک خوردن وعده اصلی افطاری نمایند.

وی با بیان این نکته که حد امکان برای شروع افطاری از مصرف آب سرد و مایعات سرد اجتناب کنند، افزود: سرد شدن معده به دنبال مصرف مایعات سرد سبب آسیب به فرآیند هضم غذای خورده شده می‌شود و به دنبال آن مشکلات گوارشی و بیماری‌های معده ایجاد خواهد شد.

روزه‌داری و کاهش مصرف غذا‌های پر چرب و سنگین سبب افزایش ایمنی می‌شود

متخصص طب ایرانی در همین راستا افزود: از منظر طب ایرانی کاهش حجم غذا‌های مصرفی و خصوصا کاهش مصرف غذا‌های چرب و شیرین و دیر هضم، یکی از عوامل ارتقاء سطح ایمنی و سلامت بدن و افزایش توان مبارزه با بیماری‌ها، از جمله بیماری‌های مسری است.

عضو هیات علمی دانشکده طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی بابل گفت: در مبتلایان به بیماری‌های مسری و خصوصا بیماری‌های ویروسی از جمله مبتلایان به کووید ۱۹ یا همان ویروس کرونا که نیاز به طی دوران بیماری و تکمیل فرایند افزایش ایمنی بدن جهت مبارزه با ویروس است، کاهش مصرف مواد غذایی یکی از بهترین راه‌های ارتقاء توان بیمار جهت مبارزه با عامل بیماری است.

دکتر مجاهدی با اشاره به اینکه در طب ایرانی سیستم خودکار و مکانیسم‌های دفاعی بدن با نام قوه مدبره نامیده می‌شود، بیان کرد: جهت حفظ توان قوه مدبره در زمان ابتلا به بیمار‌های حاد بهتر است غذا در حد مختصر میل شود تا قوه مدبره فرصت پرداختن به بیماری را پیدا کند.

وی تصریح کرد: در مستندات علمی اخیر هم مصرف زیاد غذا‌های پر چرب و سنگین یکی از عوامل کاهش سطح ایمنی بدن ذکر شده است. بنابر این در صورتی که فرد ضعف جدی نداشته باشد اصل روزه داری می¬تواند مقاوت بدن روزه دار را در پیشگیری از ابتلای به بیماری‌ها از جمله بیماری‌های مسری افزایش دهد.