نشستن و یا دراز کشیدن بیماران به مدت طولانی آن‌ها را مستعد ایجاد زخم بستر بر روی پوست و بافت زیر آن می‌سازد.

محققان برای انجام این مطالعه، ۴۰ بیمار بستری را انتخاب نمودند. به ۲۰ بیمار غذای استاندارد بیمارستان داده شد و ۲۰ بیمار دیگر علاوه بر غذای بیمارستان، روزانه ۸ گرم روغن ماهی دریافت کردند.

بعد از ۳ هفته نتایج نشان داد که در گروه مصرف کننده روغن ماهی:

علایم بیماران از جمله درد و ناراحتی ناشی از زخم بستر ۲۰ تا ۲۵ درصد بهبود یافت.
التهاب موجود در بافت‌های بدن بیماران به میزان قابل توجهی کاهش یافت.
سیستم ایمنی بیماران تقویت شد و تورم بافت‌ها کاهش یافت.

ارتقای عملکرد سیستم ایمنی

زخم بستر در اثر کمبود اکسیژن رسانی، کاهش جریان خون و رطوبت پوست ایجاد می‌شود. بررسی‌ها نشان داد که استفاده از مکمل روغن ماهی سطح اکسیژن در بافت‌های بدن را افزایش می‌دهد، بنابراین موجب بهبود علایم زخم بستر می‌گردد.

پروفسور سینگر، سرپرست تیم تحقیق اظهار داشت: “مطالعات حاکی از این است که روغن ماهی در تغییر و اصلاح بیان گروهی از مولکول‌ها نقش دارد که لوکوسیت‌ها یا گلبول‌های سفید خون را کنترل می‌کنند. این گلبول‌های سفید در بهبود و ترمیم زخم‌ها نقش دارند. “

نکته مهم دیگر در گروه دریافت کننده روغن ماهی، این بود که در این بیماران سطح پروتئین فعال C. به میزان قابل ملاحظه‌ای پایین‌تر بود. پروتئین فعال C. با التهاب، عفونت‌های باکتریایی و ویروسی، آسیب بافت ها، بیماری‌های روماتیسمی و نکروز (مرگ نسوج زنده) مرتبط است.

روغن ماهی به عنوان یک مسکن درد طبیعی

گروه تحقیق به منظور بررسی اثر روغن ماهی در تسکین و کنترل درد مطالعه‌ای را ترتیب دادند. در این تحقیق شدت درد در میان بیماران جراحی شده پس از تعویض مفصل زانو یا لگن اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که مصرف روغن ماهی شدت درد را کاهش می‌دهد.

روغن ماهی چیست؟

روغن ماهی از ماهی‌های چرب و روغنی مانند سالمون، ساردین، شاه ماهی، ماهی تن، ماهی خال مخالی و قزل آلا تهیه می‌شود.

۲ ترکیب مهم و ارزشمند روغن ماهی عبارتند از:

DHA (دوکوزاهگزانوئیک اسید) و EPA (ایکوزا پنتانوئیک اسید). این دو اسید چرب نوعی اسید چرب امگا- ۳ به شمار می‌روند.

گوشت ماهی‌های چرب حاوی ۳۰ درصد روغن است. در ماهی‌های غیر چرب مانند ماهی سفید، روغن ماهی فقط در کبد ماهی یافت می‌شود. ماهی‌های چرب یا روغنی علاوه بر این که منبع خوب اسید‌های چرب امگا- ۳ هستند، سرشار از ویتامین‌های A. و D. نیز می‌باشند. ماهی سفید نیز این ترکیبات را به میزان بسیار کمتری داراست؛ بنابراین ماهی‌های چرب مفیدتر از سایر ماهی‌ها هستند.

متخصصان توصیه می‌کنند که ماهی را در برنامه غذایی خود بگنجانید و یا در صورت عدم مصرف این ماده غذایی، از مکمل‌های روغن ماهی استفاده کنید.

تحقیقات پیشین در مورد روغن ماهی

افسردگی پس از زایمان: پژوهش‌های محققان امریکایی نشان داد که مصرف اسید چرب DHA در طی دوران بارداری، خطر ابتلا به افسردگی پس از زایمان را کاهش می‌دهد.

ام اس: برخی بررسی‌ها حاکی از این است که اسید‌های چرب امگا- ۳ برای بیماران مبتلا به ام اس مفید است. با این حال یک مطالعه در نروژ نشان داد که مصرف امگا- ۳ در بهبود علایم این بیماری اثری ندارد.

بینایی: محققان کانادایی دریافتند افرادی که به میزان کافی اسید چرب DHA مصرف می‌کنند، کمتر در معرض خطر کاهش بینایی مرتبط به سن، قرار می‌گیرند.

سرطان پروستات: نتایج در این زمینه مختلف است. برخی مطالعات نشان می‌دهند که روغن ماهی خطر ابتلا به سرطان پروستات پیشرفته را کاهش می‌دهد و برخی دیگر حاکی از افزایش موارد ابتلا به این سرطان می‌باشند.

سلامت روان: روغن ماهی در بهبود علایم بیش فعالی (ADHD) و سایر مشکلات رفتاری موثر است.

حافظه: افزایش مصرف اسید‌های چرب امگا- ۳ در افراد بزرگسال سالم با بهبود حافظه همراه است.